Wydarzenia

Młody człowiek, kiedy zaczyna dojrzewać i wkraczać w dorosłość – zmienia się. Często równie zaskakujące, jak zmiany fizyczne są zmiany zachowania, które zaczyna prezentować nastolatek. Jest to naturalny etap w rozwoju, jednak bywa trudny zarówno dla dziecka, jak i rodzica, który często naprawdę nie wie co o tych zmianach sądzić i jak na nie reagować. Jest to tym bardziej trudne, że te zachowania mogą mieścić się w spektrum charakterystycznych dla tego okresu życia zmian związanych z dojrzewaniem układu nerwowego czy hormonalnego, ale w pewnych przypadkach mogą być symptomem poważnej choroby – depresji.

Przejawy depresji w okresie dzieciństwa i młodości są często niedojrzałe, niecharakterystyczne, przypominają przejawy innych stanów i zaburzeń, a ich rozpoznanie wymaga niekiedy znacznego wysiłku. Diagnoza depresji u dziecka może być trudna, ze względu na podobieństwo objawów zarówno do zachowań i emocji towarzyszących okresowi dojrzewania, jak i innych zaburzeń takich, jak ADHD czy zaburzeń odżywiania.

Obecnie wiadomo już, że zarówno dzieci spokojne, wycofane, jak i drażliwe, kierowane do specjalistów w związku ze „złym zachowaniem”, mogą cierpieć z powodu depresji.

U jednych i u drugich mogą wystąpić zaburzenia, których następstwem są liczne negatywne skutki:

• pogorszenie przystosowania społecznego (brak kontaktu z rówieśnikami),
• trudności w nauce,
• niekiedy zwiększone ryzyko samobójstwa,
• zwiększone ryzyko depresji w przyszłości.

 

Występowanie depresji u dzieci i młodzieży

Na kliniczną depresję cierpi 1% dzieci przedszkolnych powyżej 2-, 3-go roku życia, 2% w grupie dzieci 6-12 lat oraz do 20% w grupie młodzieńczej.

Charakterystyczną cechą depresji okresu dzieciństwa i dojrzewania jest wysoki współczynnik współzachorowalności. Najczęściej z depresją współwystępują zaburzenia lękowe. 30-70% dzieci z depresją spełnia równocześnie kryteria diagnostyczne zaburzeń lękowych.

U młodszych dzieci z depresją myśli samobójcze rzadziej przeradzają się w konkretne plany i próby ich realizacji, natomiast u młodzieży ryzyko podjęcia próby samobójczej jest bardzo duże.

Objawy

Podobnie jak u dorosłych, objawami depresji u dzieci są:

• smutek
• ograniczenie lub rezygnacja z zainteresowań i aktywności, które dotychczas sprawiały radość (anhedonia)
• zmiany w zakresie aktywności psychoruchowej – spowolnienie lub pobudzenie
• poczucie braku nadziei i sensu życia
• niskie poczucie własnej wartości
• nadmierne poczucie winy
• poczucie bezradności
• nawracające myśli o śmierci i samobójstwie
• spadek energii
• nadmierna męczliwość
• zaburzenia koncentracji uwagi
• wzrost lub spadek apetytu
• zmiana wzorca snu (utrzymujące się przez pewien czas wyraźne trudności z zasypianiem lub wczesne wybudzanie).

W okresie dojrzewania liczba przypadków zaburzeń depresyjnych wyraźnie wzrasta osiągając poziom porównywalny z zachorowalnością u dorosłych. Dla depresji w tej grupie wiekowej charakterystyczny jest nastrój rozdrażnienia oraz złość. Często pojawia się wycofanie społeczne, zmiany apetytu (zmniejszenie lub zwiększenie), wahania rytmu dobowego, utrata zainteresowania zajęciami, które wcześniej sprawiały przyjemność, jak sport czy spotkania z rówieśnikami.

Przyczyny depresji u dzieci i młodzieży

Przyczyną wystąpienia klinicznej nie jest jakiś pojedynczy czynnik biologiczny czy jedno zewnętrzne zdarzenie. Z pewnością należy brać pod uwagę procesy biochemiczne zachodzące w mózgu, czynniki genetyczne czy wpływ środowiska zewnętrznego.

Na rozwój depresji może mieć wpływ również:

• nadużywanie alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych przez członków rodziny,
• przemoc w rodzinie,
• przewlekła choroba któregoś z rodziców, innego członka rodziny lub samego dziecka,
• utrata ukochanej bliskiej osoby spowodowana śmiercią lub np. rozwodem rodziców,
• sytuacje psychicznego, fizycznego lub seksualnego wykorzystywania przez opiekunów,
• przewlekły konflikt małżeński rodziców,
• zaniedbanie,
• brak zainteresowania,
• wrogość i emocjonalne odrzucenie, nadmierne kontrolowanie przez rodziców,
• obarczanie dziecka zbyt dużą, przerastającą jego możliwości odpowiedzialnością,
• trudna sytuacja materialna oraz społeczna izolacja rodziny.

Leczenie depresji u dzieci i młodzieży, podobnie jak w przypadku dorosłych, jest połączeniem psychoterapii z farmakologią. Stosuje się także terapię domową, polegającą na działaniach rodziców, mających na celu wspieranie dziecka i odpowiednią opiekę nad nim.

Uwaga! Jeśli dziecko wypowiada myśli na temat braku sensu życia, interesuje się umieraniem, twierdzi, że chciałby zasnąć i więcej się nie obudzić, szuka informacji na temat leków, trucizn, ujawnia choćby niewielkie zamiary popełnienia samobójstwa, to istnieje poważne ryzyko podjęcia przez nie próby samobójczej. W takiej sytuacji kontakt ze specjalistą powinien być natychmiastowy. Może się okazać, że konieczna będzie hospitalizacja dziecka.

Poniżej udostępniamy Poradnik dla rodziców, który porusza najważniejsze zagadnienia związane z depresją wśród nastolatków, pomaga zrozumieć jakie są przyczyny depresji i jej objawy. Można w nim również znaleźć wskazówki jak rozmawiać z dzieckiem i jak go wspierać w chorobie. Prezentujemy również kilka krótkich filmów, w których młodzież opowiada o tym, jak zaczyna się choroba oraz jakiego wsparcia potrzebują od swoich opiekunów.

https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-rodzica

https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-rodzica

STREFA NAUCZYCIELA 

Poradnik oraz scenariusz lekcji stanowią element pakietu edukacyjnego dla szkół  i jest wsparciem metodycznym nauczycieli w realizacji zajęć profilaktycznych poświęconych tematowi depresji wśród osób młodych.

Materiały poruszają najważniejsze zagadnienia dotyczące przyczyn depresji, jej objawów i przebiegu, wspierania chorego i możliwych form pomocy, mają stanowić też inspirację i pomoc w realizacji działań edukacyjnych w tym zakresie.

https://forumprzeciwdepresji.pl/nastoletnia-depresja/strefa-nauczyciela

 

Materiał źródłowy: https://forumprzeciwdepresji.pl